Danas je utorak, 25. februar/veljača 2025. godine, do kraja godine preostalo je još 309 dana
Na današnji dan 1972. godine, u Zagrebu je preminuo Abdurezak Hifzi Bjelevac, bosanskohercegovački književnik, publicist i prevoditelj.
Bjelevac se rodio u Mostaru 1886. godine, gdje je završio osnovnu i trgovačku školu, a potom je nastavio školovanje u Galata-saraju u Carigradu. Finansijsko-ekonomski kurs završio je u Grazu.
Od 1909. do 1920. godine bio je porezni činovnik u Travniku, Mostaru, Stocu, Goraždu, Čajniču i Sarajevu.
Godine 1931., otišao je u Beograd, gdje je radio u Presbirou kao stručnjak za tursku štampu, a potom kao ataše za štampu u Carigradu i Ankari.
Uoči Prvog svjetskog rata, 1914. godine, u rodnom Mostaru, u izdavaštvu štamparije Mehmeda Bekira Kalajdžića, objavio je svoj prvi roman “Pod drugim suncem”, a za njim, redom, 1917. godine u Sarajevu roman “Minka”, u Zagrebu 1920. “Ana Zolotti”, iste godine ponovo u Sarajevu “Rene Logotetides”, zatim “Melika” u Zagrebu 1927., te “Zidanje srećnog doma” u Beogradu, 1934. Ali, i nakon kraće pauze, Bjelevcu je za rukom pošlo da u razmaku od samo dvije godine, 1942. i 1944. objavi nova dva djela, nešto drugačije forme i sadržaja, najprije rad pod naslovom “Muhamed (A.S)”, a potom i “Istanbul”, oba štampana i publikovana u Zagrebu.
Bjelevac je sarađivao novinarskim prilozima u svim važnijim jugoslavenskim novinama između dva svjetska rata te uređivao časopise “Novi vijek” i “Behar”.
U Turskoj je sarađivao s listovima “Ulus”, “La Republique” i “Cumhuriyet”. Aprila 1942. Godine, u Zagrebu je osnovao Hrvatsku muslimansku nakladu, čiji je cilj bio objavljivanje prijevoda knjiga o islamu i djela domaćih pisaca na turski, arapski i perzijski jezik. Najvažniji projekt Naklade bilo je izdavanje časopisa “Dogu ve Bati” čiji je prvi i jedini urednik bio Bjelevac, od 6. aprila 1943. do 15. avgusta 1944. godine, kada je časopis prestao izlaziti.
Njegov najbolji roman je “Minka”. U njemu je lirski opisao jednu bogatu hercegovačku porodicu s kojom se bio povlačio po sudu. Zbog ovog romana čitateljstvo ga je prozvalo bosanskim Pjerom Lotijem (Pierre).
