Na današnji dan 1685. godine, rođen je njemački kompozitor Johan Sebastijan Bah (Johann Sebastian Bach), jedan od najznačajnijih u historiji muzike. Za života je bio više cijenjen kao orguljaš nego kao kompozitor i tek je Feliks Mendelson (Felix Mendelssohn) otkrio njegovu vrijednost kad je izveo “Muke po Mateji”.
Bahova djela su osnova razvitka muzičkih pravaca novijeg doba. Komponovao je više od 300 kantata, fuga, oratorija, preludija, fantazija, tokata, orkestarskih svita, djela za orgulje, klavir, čembalo, violinu, violončelo, klavikord, flautu.
Evocirao grandiozne dramske scene
Doveo je do vrhunca barokni polifoni stil, usavršivši i produbivši sredstva muzičkog izraza, posebno kontrapunkt, harmoniju i instrumentaciju – njegovo stvaralaštvo je sinteza dotadašnjih dostignuća u vokalnoj i instrumentalnoj muzici. Ogromnom snagom i sugestivnošću evocirao je grandiozne dramske scene i intimne lirske doživljaje.
Djela: duhovne kompozicije “Imao sam mnogo jada”, “Snažna tvrđava je naš Bog”, “Misa u ha molu”, “Božićni oratorijum”, “Magnifikat”, “Muke po Jovanu”, “Muke po Mateji”, svjetovne kompozicije “Kantata o kafi”, “Seljačka kantata”, “Francuske svite”, “Engleske svite”, “Dobro temperovani klavir”, “Italijanski koncert”, “Goldberg varijacije”, “Hromatska fantazija i fuga”, šest “Brandeburških koncerata”, “Umjetnost fuge”, “Trostruki koncert” (za flautu, violinu i klavir).
Krajem 1749. godine oslijepio je i njegove posljednje kompozicije bilježio je, prema Bahovom diktatu, njegov učenik Joha Kristof Altnikol (Johann Christoph). Umro je u Lajpcigu 28. jula 1750. godine.
